DE FANTASTISCHE VINDING VAN DE FRIES JOHANNES WARDENIER
‘GEBAKKENLUCHTMOTOR’
BINNEN- EN BUITENLAND RAAKTEN IN 1934 IN DE BAN VAN DE FRIES JOHANNES WARDENIER, DIE EEN BRANDSTOFLOZE MOTOR ZOU HEBBEN UITGEVONDEN. EEN PROTOTYPE VAN DE MOTOR, DIE OP GECOMPRIMEERDE LUCHT ZOU WERKEN, KON WARDENIER ECHTER NIET LATEN ZIEN. LIET DE OLIE-INDUSTRIE DEZE MOTOR WERKELIJK VERDWIJNEN EN WARDENIER IN EEN PSYCHIATRISCHE INRICHTING OPNEMEN ? OF WAS DE ‘FRIESE EDISON’ EEN GROTE FANTAST ?
De 21-jarige Johannes Wardenier is wekenlang voorpaginanieuws geweest. “Wardenier heeft een uitvinding gedaan die mensen en machines weer aan arbeid kan helpen,” schreven sommige kranten. De werkloosheid zal halt houden. Zijn fabriek zou aan 13.000 mensen werk gaan bieden. Wereldwijd zakte de olieprijs.
De uitvinding van een brandstofloze motor zou een enorme sprong voorwaarts zijn voor het milieu.
Nu komen we om in de gelekte olie, radioactieve straling van kapotte kerncentrales, batterij zuur etc.
(Illustratie; groene energie, N. Quist.)
Wardenier en de brandstofloze motor
Nederland – 2 november 1934
De 22 jarige Johannes Wardenier had voornemens om in Wolvega (NL) een Brandstofloze motor te produceren die de geschiedenis zou veranderen. 6 jaar was er aan gewerkt, architecten hadden al een schetsontwerp gemaakt voor een fabriek die 300 meter lang en 280 meter breed moest worden. De gemeente had op voorhand 60 hectare grond toegewezen en de burgemeester Maas en wethouder Muurling stonden geheel achter dit project. Techneuten van de Ford fabriek uit Engeland hadden een bezoek gebracht en rijks-ingenieurs waren getuige geweest van een proef. Vooruitlopend op dit nieuws waren de grondprijzen in Wolvega gestegen en was zelfs de olieprijs in de wereld gedaald.
Om de demonstratie wereldkundig te maken zou een speciaal gemaakt bus uitgerust worden met deze wonderbaarlijke motor om vervolgens 3 maanden door Europa te toeren, zonder ook maar 1 keer brandstof in te nemen. Niets stond deze eenvoudige jongen in de weg, wiens grootste prestatie tot dan toe was geweest om een inpakmachine te bouwen voor een lokale kaasfabriek waar hij werkzaam was.
Helaas, daags voor de grote demonstratie werd op 8 november 1934 Jo Wardenier bij burgemeester Maas geroepen. Hij werd in het gemeentehuis ter plekke krankzinnig verklaart en acuut opgenomen. Echter, de behandelende professor verklaarde hem na 4 dagen isoleercel voor; Genezen en stuurde Wardenier na 8 dagen weer naar huis. Later in 1956 zou Wardenier het volgende zeggen over zijn opname; ‘In een auto van Philips en met mensen van Philips werd ik naar de kliniek gebracht’.
Wie het weet mag het zeggen
Op dat moment begint het mysterie dat tot op de dag van vandaag onopgelost is gebleven. Bij thuiskomst hoorde Wardenier dat zijn motor was verdwenen, volgens zijn ouders was de motor opgehaald door “enkele heren”. De motor is nooit teruggevonden. Lang zou hij niet van zijn vrijheid genieten, de oorlog brak uit en hij werd te werk gesteld in Duitsland. Tijdens een bomaanval wist Jo te ontsnappen en na enige omzwervingen sloot hij zich aan bij een verzetsgroep te Brussel.
Uiteindelijk werd hij door de Duitsers gepakt in Nijmegen (1943) met 200 distributiekaarten, valse papieren en illegaal drukwerk. Hij doorstond vreselijke martelingen in kamp Buchenwald en kamp Wesseling. Vlak voordat hij bezwijkt wordt hij door onbekende uit het kamp gehaald en in 1944 overgebracht naar een hospitaal en later naar Eindhoven. Na zijn genezing keert hij als vrij man naar zijn geboortestreek, de oorlog is dan bijna voorbij.
Later blijkt dat Frits Philips (ja, die van de gloeilampen) Jo uit het kamp heeft kunnen redden. (en weer later zou een woordvoerster van Philips dit bevestigen; Frits Philips zou zich wel meer ingezet hebben voor Nederlanders in oorlogstijd. Diezelfde Philips die in 1934 al contact had gezocht met Jo.
Na de oorlog is Jo door Philips benaderd om koste wat het kost voor hen verder te werken aan zijn motor. Jo weigerde.
Jo wenste niets meer met zijn motor van doen te hebben, hij zou alle gegevens die nog voor handen waren weggegooid hebben. Zonder verder arbeid te verrichten leefde hij rustig en comfortabel verder, aan geld scheen hij geen gebrek te hebben.
Een mysterie tot in den dood
Na een ziekenhuisopname overlijdt Jo op 17 juli 1960 en wordt begraven in Kerkbuurt. Later onderzoek toont aan dat zijn lichaam daar niet ligt. Volgens zijn familie is zijn lichaam bij het graf van zijn ouders geplaatst te Steenwijkerhold. Henk Vos, grafdelver te Steenwijkerhold zegt dat er buiten zijn ouders niemand is bijgeplaatst, ook het register van de gemeente vermeld geen graf van Johannes Wardenier.
Update: Ook de waterstof motor in de doofpot?
Water Engine – Untold Misteries
Kate Bush Cloudbusting
Aanverwant:
Boekverslag ’Mysterie Wardenier’ Het boek “Het mysterie Wardenier“, geschreven en in zelfbeheer uitgegeven door Han Wielick en Henk Ymker in 1984
Wardenier deel 1 en 2:
http://www.stelling.nl/kleintje/362/Wardeele.htm
http://www.stelling.nl/kleintje/363/Wardeel2.htm
Bronnen:
JohannesWardenier
Dossierx.nl